![Հովհաննես Շիրազի գրական անվան մասին [ինչո՞ւ Շիրազ]](https://static.ucraft.net/fs/ucraft/userFiles/art365/images/a-991-շիրազ-16825169896543.webp?v=1682516992)
Գրողների գրական կեղծանուններն ունեն իրենց ստեղծման ուշագրավ պատմությունները։ Պատմում են, որ «Տժվժիկ» հայտնի ստեղծագործության հեղինակ Ատրպետն է գրական անվան որոնումների մեջ գտնվող Հովհաննես Կարապետյանին մկրտել Շիրազ անվամբ: Ժամանակակիցները հիշում են, որ Ատրպետը կարդալով երիտասարդ բանաստեղծի գործերը՝ ասել է.
«Տղու բանաստեղծությունները թարմ են ու ցողապատ, ինչպես Շիրազի վարդերը»:
Շիրազը՝ քաղաք է Պարսկաստանում, որն հայտնի է իր վարդերով ու գինով։
Իր գրական անվան ծագումը շիրակցի Հովհաննես Շիրազը հետագայում մեկնաբանել է այլ կերպ․
«Իսկ թե ինչու իմ անունը Շիրակ չէ, այլ Շիրազ է, դա, կարծում եմ, համազգային հարց չէ: Իմ անունը գրող Ատրպետն է կնքել ու նշանակում է Շիր՝ առյուծ, ազ՝ առյուծի բերան: Նա ինձ այդպես կնքեց շատ վաղուց, երբ կարդաց իմ «Սիամանթո և Խջեզարե» պոեմի ձեռագիրը և ասաց. «Սերը ահա այսպես պիտի գրեն. առյուծի բերանով լացած վիշտ է՝ առյուծի բերանով, սոխակի լեզվով: Ահա իմ անվան ծագումը: Բարևներով՝ Հովհաննես Առյուծաբերան»: